Bernd Brackman

Biografie

De pianist Bernd Brackman werd geboren in 1960 en begon zijn pianostudie op vierjarige leeftijd bij zijn moeder Frieda Brackman-Hoogerwerf. Hij vervolgde zijn opleiding bij de bekende Jaap Spaanderman, bij wie hij studeerde tot het behalen van zijn gymnasium-diploma in 1978. In deze periode wijdde hij zich eveneens intensief aan de studie van harmonie, contrapunt, analyse en compositie en won tussen 1971 en 1975 vier keer het Jeugd Muziek Concours voor Noord-Holland.
Hierna studeerde hij bij Jan Wijn aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam, waar hij in 1985 met groot succes afstudeerde. Zijn kennis vervolmaakte hij bij meesters als Támas Vasáry, György Sándor, Roberto Szidon, Naum Grubert en, niet te vergeten, Leon Fleisher.

Bernd Brackman won diverse prijzen, waaronder de eerste prijs op het Willem Pijper Concours in Rotterdam (1981) en in 1984 de prestigieuze Elisabeth Evertsprijs. Als solist en kamermuziekspeler treedt Bernd Brackman veelvuldig op in binnen- en buitenland. Zo speelde hij bijvoorbeeld in Johannesburg met het Nationaal Orkest van Zuid-Afrika het tweede pianoconcert van Rachmaninov. Met de fluitist Jacques Zoon vormt hij sinds vele jaren een vast duo.

Verder musiceert Bernd Brackman regelmatig met onder andere de fluitist Peter Verduyn Lunel, pianiste Sara Crombach, de violisten Marin Mars, Jeroen de Groot en Daniel Rowland, de cellist Gregor Horsch, en werkt hij regelmatig samen met Reinbert de Leeuw, Jan Willem de Vriend en Ed Spanjaard. Bernd Brackman’s uitgebreide solorepertoire reikt van Bach tot Cage. Voor de TROS maakte hij twee klassieke videoclips met muziek van Beethoven. De laatste jaren maakt hij furore met verschillende recitalprogramma’s, steeds geheel gewijd aan de muziek van één componist, zoals Bach (de partita’s), Ravel, Messiaen (Vingt Regards sur l’Enfant-Jésus) en Crumb (Makrokosmos). Daarnaast houdt Bernd Brackman zich intensief bezig met lesgeven: enkele van zijn leerlingen behaalden reeds internationale successen.

Uitvoering

Het programma dat hij brengt in Het Park opent met de beroemde Sonate “Pathétique” van Beethoven. Brackman staat bekend als een echte Beethoven-kenner; hij speelt dit repertoire al zeker een halve eeuw, en kent de sonates als geen ander. Deze achtste sonate uit 1799 bestaat, zoals gebruikelijk, uit drie delen en toont een breed scala aan stemmingen. In zijn tijd was Beethoven heel vernieuwend en experimenteerde hij met onverwachte wendingen.

Origineel is ook Franck’s Prélude, Choral et Fugue. Franck is vooral beroemd om zijn latere werken, waar dit stuk uit 1884 toe behoort. De drie delen – alle drie een knipoog naar traditionele barokvormen – zijn onderling met elkaar verbonden en vormen zo als het ware één groot muzikaal deel. Deze samenhang wordt bekrachtigd doordat Franck gebruikmaakt van een ‘cyclische vorm’, waarin hoofdthema’s in elk van de drie delen terugkomen en variatie kunnen ondergaan.

Brackman sluit af met de Derde sonate in b klein van Chopin, gecomponeerd in 1844. Chopin voerde het stuk zelf uit bij de première in 1845. Het behoort tot de meest technisch veeleisende en meeslepende stukken van Chopin. De muzikale vorm, structuur en harmonieën zijn onconventioneel en hebben componisten als Rachmaninoff en Brahms beïnvloed. Het stuk is niet altijd begrepen door tijdgenoten, maar geldt nu als een van zijn meest belangrijke en invloedrijke werken; het wordt gevierd om de originaliteit en emotionele uitdrukkingskracht.

Aldus klinken er in dit programma drie stukken waar klassieke vormen worden opengebroken ten behoeve van een diepere uitdrukking – een reis door de muzikale Romantiek dus. Wie kan dit repertoire beter tot zijn recht laten komen dan de Romanticus in ziel Bernd Brackman!